Χρήματ' άνηρ, πένιχρος δ' ούδεις πέλετ' εσλός.
"Τα χρήματα κάνουν τον άνθρωπο, κανείς ταπεινός δεν είναι αγαθός" - Αλκαίος, 49.
Πυρός τε ανταμοιβή τά πάντα καί πυρ απάντων όκωσπερ χρυσού χρήματα καί χρημάτων χρυσός.
"Όλα τα πράγματα στον κόσμο βρίσκονται σε τέτοια σχέση με το πυρ, όπως τα χρήματα με τον χρυσό " - Ηράκλειτος Β90 D-K.
Ου γάρ ανθρώποισιν οίον άργυρος κακόν νόμισμ' έβλαστε.
"Τίποτε χειρότερο δεν γεννήθηκε μεταξύ των ανθρώπων από το νόμισμα" - Σοφοκλής, Αντιγόνη, στ.295.
Καί ταύτ' επ' αργύρω γε τήν ψυχήν προδούς.
"Για το χρήμα πρόδωσε και την ψυχή του" - Σοφοκλής, Αντιγόνη, στ.322.
Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος.
Αξιωματική ρήση του γνωστού σοφιστή του 5ου αιώνα π.χ. πού έθετε την σχετικότητα των πραγμάτων και των αξιών, τόσο στο επίπεδο της γνώσης όσο και στο γενικότερο επίπεδο της θεώρησης μέσα στο κοινωνικό σύνολο του ανθρώπου ως ατόμου. - Πρωταγόρας, Αλήθεια ή καταβάλλοντες.
Βούς επί γλώσση βέβηκεν.
"Ένα μεγάλο βόδι μου πατάει την γλώσσα", παροιμιώδης έκφραση πού λέγεται όταν κάποιος δεν μιλάει εξ αιτίας των χρημάτων. ("... εί τις επ' αργυρίω σιωπήσειν"). - Αισχύλος, Αγαμέμνων, στ.36-7.
Δεί δέ χρημάτων.
"Υπάρχει ανάγκη χρημάτων", τμήμα φράσης η οποία ολόκληρη μεταφράζετε σαν "Υπάρχει λοιπόν ανάγκη χρημάτων και τίποτε από τα απαραίτητα δεν μπορεί να γίνει χωρίς αυτά". - Δημοσθένης, Α' Ολυνθιακός, 20.
Γλαύκ' Αθήναζ' ήγαγεν.
"Έφερε κουκουβάγια στην Αθήνα", φράση πού χρησιμοποιείται για ανθρώπους πού μιλούν για κοινά πράγματα και τα παρουσιάζουν σαν νέα. Η κουκουβάγια ήταν Αθηναϊκό σύμβολο και εικονιζόταν μεταξύ άλλων και στα αργυρά τετράδραχμα τα οποία ονομάζονταν και γλαύκες. - Αριστοφάνης, Όρνιθες, στ.301.
Ούκ άν λάβοις παρά του μη έχοντος.
"Δε θα πάρεις τίποτα από αυτόν πού δεν έχει", φράση πού είπε ο Μέννιπος στον Χάροντα όταν του ζήτησε να τον πληρώσει πού τον μετέφερε στο Άδη. - Λουκιανός, Νεκρικοί Διάλογοι, 2,1.
